Βάρδας. Από το «υφασματάδικο» στο Prêt-à-Porter

Από αριστερά Δημήτρης Αναγνωστόπουλος,
στο κέντρο ο κ. Γ. Καραμητσάνης, επί χρόνια
νομικός σύμβουλος της εταιρείας
και δεξιά ο Κωνσταντίνος Βάρδας

Ο Κωνσταντίνος Βάρδας, από Κοντοβάζαινα Γορτυνίας, ξεκινώντας με καροτσάκι στον δρόμο έγινε εις εκ των μεγάλων επιχειρηματιών της Χώρας.

Συνιδρυτής της ομώνυμης επιχείρησης "Βάρδας - Αναγνωστόπουλος" και αργότερα ιδιοκτήτης της μετονομασμένης ΒΑΡΔΑΣ ΑΕΒΕ, επιχείρηση που αποτέλεσε σήμα κατατεθέν στο έτοιμο ρούχο.

 

Δύο φιλόδοξοι φίλοι ξεκίνησαν μια επιχείρηση στα τέλη της δεκαετίας του 1930, που έμελλε να αλλάξει τις συνήθειες των Αθηναίων. Δίπλα στον κινηματογράφο Ορφέας, στην οδό Σταδίου 44 στο κέντρο της Αθήνας, ο Κων/νος Βάρδας και ο Δημήτρης Αναγνωστόπουλος άνοιξαν ένα κατάστημα υφασμάτων και έτοιμων ενδυμάτων. Σε μια εποχή που ο κόσμος αγόραζε υφάσματα και ανέθετε σε ράφτη τη δημιουργία των ρούχων, οι δύο αυτοί

έμποροι κατάφεραν να καθιερώσουν το έτοιμο ένδυμα (pret a porter) ως εξίσου καλό με το «κατά παραγγελία». Πολύ περισσότερο, απέδειξαν ότι το μεράκι και το πάθος για επιτυχία μετράει περισσότερο από τις σπουδές.

 

Από υπάλληλοι, ιδιοκτήτες

Το ξεκίνημα λοιπόν έγινε το 1939. Μέχρι τότε, ο Κων/νος Βάρδας και ο Δημήτρης Αναγνωστόπουλος εργάζονταν για αρκετά χρόνια ως υπάλληλοι, σε μια εμπορική επιχείρηση, στην οδό Αθηνάς. 

Μάλιστα, ο Κων/νος Βάρδας είχε δουλέψει για ένα διάστημα και με καρότσι στο δρόμο. Το κατάστημα που άνοιξαν εμπορευόταν αρχικά υφάσματα με το μέτρο. Με μία ταμία, οι δυο τους εργάζονταν διαρκώς, ακόμη και τα βράδια και τις Κυριακές, που ήταν ανοιχτός ο κινηματογράφος, προκειμένου να προσελκύσουν πελατεία. Η δουλειά όμως απέδωσε και σε μία δεκαετία, το 1951, το κατάστημα έγινε τετραώροφο και οι δύο έμποροι συνεταίροι σε μια Ομόρρυθμη Εταιρεία. Περίπου δέκα χρόνια αργότερα, το 1961, η εταιρεία γίνεται Ανώνυμη, με την επωνυμία «Κ. Βάρδας και Δ. Αναγνωστόπουλος ΑΕΕ», και οι δύο συνεργάτες συμμετέχουν με 50% ο καθένας. Εκείνη τη χρονιά δημιούργησαν το πρώτο οργανωμένο εργοστάσιο παραγωγής ετοίμου ενδύματος στην Ελλάδα, στον Βοτανικό, με 450 εργάτες. Παρήγαγε 400 - 500 κομμάτια την ημέρα, επιτρέποντας στους δύο συνεταίρους να μπουν στη χονδρική, και να ενισχύσουν το προφίλ της φίρμας «Βάρδας-Αναγνωστόπουλος». Παρήγαγαν κυρίως ανδρικά ρούχα, και για ένα διάστημα, από το 1968 ώς το 1974 και γυναικεία. Η δεκαετία 1950-1960 υπήρξε «χρυσή» εποχή για την επιχείρηση, με τον κόσμο να κάνει ουρά έξω από τα καταστήματα.

Για την καλύτερη οργάνωσή της λοιπόν, οι δύο επιχειρηματίες προχώρησαν το 1962 στην απόσχιση του βιοτεχνικού κλάδου της εταιρείας, και την εισφορά του στη νεοσυσταθείσα εταιρεία με την επωνυμία ADAM'S ΑΒΕΕΕ. Ωστόσο, ο αιφνίδιος θάνατος του Κων/νου Βάρδα το 1971 άλλαξε τα δεδομένα και οι δύο γιοι του, Δημήτρης και Θεόδωρος, κλήθηκαν να αναλάβουν την επιχείρηση. Συνεργάστηκαν με τον Αναγνωστόπουλο μέχρι το 1974, αφού επρόκειτο για διαφορετικές γενιές με διαφορετικές επιχειρηματικές προσεγγίσεις. Η εταιρεία ADAM'S ΑΒΕΕΕ, που λειτουργούσε ένα κατάστημα, έμεινε στην κυριότητα της οικογένειας Δ. Αναγνωστοπούλου, ενώ στην οικογένεια Βάρδα παρέμειναν τα δύο καταστήματα στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Οι εποχές αλλάζουν και ήδη από το 1981 η παραγωγή των ενδυμάτων κρίνεται αναγκαίο να σταματήσει. Πλέον, το 100% των ενδυμάτων εισάγονται από το εξωτερικό. Επρόκειτο για αλλαγή στρατηγικής που έφερε την εταιρεία σε μια νέα εποχή. Για μια δεκαετία, μέχρι το 1991, τα δύο αδέλφια ανέπτυξαν το brand name «Βάρδας», η παραγωγή του οποίου γινόταν στο εξωτερικό, δημιουργώντας ένα εκτενές δίκτυο καταστημάτων. Στα τέλη της δεκαετίας του '80, ξεκίνησε δειλά δειλά και το επαναλανσάρισμα γυναικείας σειράς ρούχων.

Ξενομανία

Το σκηνικό όμως αλλάζει πάλι τη δεκαετία του 1990, την εποχή που ξεκινά η ιδιωτική τηλεόραση και οι Ελληνες αποκτούν καλύτερη εικόνα του τι συμβαίνει στο εξωτερικό. Πλέον, οι καταναλωτές ενδιαφέρονται για τις «μάρκες», τα επώνυμα ρούχα και το «made in Greece», που ήδη υπέφερε από την προηγούμενη δεκαετία, εξοστρακίζεται. Η εταιρεία προχωρά σε επανατοποθέτησή της στην αγορά και καθιστά σταδιακά τα 18 καταστήματά της multibrand. Ενδεικτικό στοιχείο της «ξενομανίας» που κατέκλυσε την αγορά είναι το γεγονός ότι το 1995 το σήμα «Βάρδας» αντιστοιχούσε μόλις στο 10% των πωλήσεων, με το υπόλοιπο να προέρχεται από σειρές που εισάγονται από χώρες της Ευρώπης, όπως Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία και Βρετανία.

Οι αρχές της δεκαετίας του 2000 σηματοδοτούν ακόμη μια αλλαγή. Η πτώση του Χρηματιστηρίου επαναφέρει τους καταναλωτές στις επιλογές που χαρακτηρίζονται από ποιότητα στη σωστή τιμή, και το σήμα «Βάρδας» δείχνει να ξαναβρίσκει τη χαμένη του αίγλη, αποσπώντας σήμερα μερίδιο 35% επί των πωλήσεων των καταστημάτων «Vardas». Ωστόσο, οι εισαγωγές εξακολουθούν να συνιστούν τη μερίδα του λέοντος στις πωλήσεις της εταιρείας. Η «Βάρδας ΑΕΒΕΕ» εισήλθε στο Χρηματιστήριο Αθηνών το 2001 και μέσα σε έξι χρόνια επανασχεδίασε και επέκτεινε το δίκτυό της από 18 σε 45 καταστήματα, ενώ διεύρυνε το portfolio των σημάτων που αντιπροσωπεύει, στοχεύοντας σε πιο αναγνωρίσιμα ονόματα. Με τον κ. Θεόδωρο Βάρδα στο τιμόνι και τις δύο κόρες του, Ναταλία και Τατιάνα στο Δ.Σ., η πορεία της εταιρείας σήμερα επανακαθορίζεται, με επίκεντρο τις νέες αγορές που δημιουργούνται στα εμπορικά κέντρα και τα πολυκαταστήματα της Αθήνας και της περιφέρειας. «Πρόκειται για επιστροφή στις βασικές αξίες. Ο πελάτης θέλει πάντα το ποιοτικό και αναγνωρίσιμο προϊόν, αλλά στη σωστή τιμή», επισημαίνει ο κ. Βάρδας, υπογραμμίζοντας ότι η προσαρμογή στα εκάστοτε νέα δεδομένα αποτελεί κεντρικό χαρακτηριστικό των εταιρειών που επιβιώνουν.

ΠΗΓΗ

Από την ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας "ΒΗΜΑ" διαβάζουμε :

Ο Κωνσταντίνος Βάρδας, πατέρας του Θεόδωρου, και ο Δημήτρης Αναγνωστόπουλος - η περίφημη δίδυμη εμπορική φίρμα που έχει εγγραφεί στη μνήμη δύο γενεών αθηναίων καταναλωτών- άνοιξαν το πρώτο τους μαγαζί στην οδό Σταδίου 44 λίγο πριν από τον πόλεμο, τον Δεκέμβριο του 1939.

Υπάλληλοι και οι δύο σε κατάστημα υφασμάτων, γνωρίστηκαν, έγιναν φίλοι και μετά συνέταιροι. Η εταιρεία λειτούργησε ως «υφασματάδικο» για αρκετά χρόνια, ώσπου στις αρχές της δεκαετίας του 1960 οι δύο συνέταιροι «μπήκαν» στην πώληση του έτοιμου ενδύματος με υφάσματα από γνωστά εργοστάσια της εποχής, του Δημητριάδη και του Μηναΐδη-Φωτιάδη. Ηταν η πρώτη απόπειρα το εμπορικό δίδυμο της εποχής να γίνουν και βιομήχανοι. Και πέτυχε. Το 1961, λοιπόν, στον Βοτανικό το εργοστάσιο ετοίμων ενδυμάτων των Βάρδα- Αναγνωστόπουλου απασχολούσε 450 εργάτες και παρήγε 400-500 κομμάτια την ημέρα υψηλής ποιότητας, τα οποία διακινούσαν οι ίδιοι χονδρικώς σε όλη την Ελλάδα.

Το 1971 πέθανε ο Κωνσταντίνος Βάρδας και ο γιος του Θόδωρος ήλθε «άρον άρον» από τις ΗΠΑ όπου σπούδαζε. Για περίπου τρία χρόνια την εταιρεία, την παραγωγή και τις πωλήσεις (χονδρική, λιανική), την «έτρεχαν» ο Δημήτριος Αναγνωστόπουλος και οι Θόδωρος και Δημήτρης Βάρδας. Μετά χώρισαν και ο καθένας ακολούθησε τον δρόμο του - αργότερα χώρισε και ο δρόμος των δύο αδελφών. Ως το 1982, όμως, μαζί με τη λιανική πώληση υπήρχε και η παραγωγή, και μάλιστα με δύο εργοστάσια. Ο τίτλος του βιομηχάνου συνόδευε τον κ. Βάρδα ως το 1982. Τα εργοστάσια έκλεισαν και ο ίδιος αφιερώθηκε αποκλειστικά στην ανάπτυξη της εμπορικής επιχείρησης προσπαθώντας κάθε φορά να βρίσκεται στο κλίμα και στις τάσεις της εποχής.

ΠΗΓΗ