Αφοί Λαμπρόπουλοι, "διαλέγουμε πριν από εσάς για εσάς".

Προσχολιασμός. Είναι γνωστό ανά τους αιώνες πως το απαραίτητο συστατικό της επιτυχίας ή και της Λευτεριάς ακόμη, δεν είναι οι γνώσεις ή ακόμη και η οικονομική ρευστότητα, μα, το πάθος και η θέληση για επιτυχία των στόχων.
Η Κοντοβάζαινα, το χωριό μας, οφείλει πάρα πολλά στην οικογένεια Λαμπρόπουλου. Μεταξύ των άλλων το υδραγωγείο, την παιδική χαρά και πολλές άλλες εμφανείς ή/και αφανείς προσφορές.  

"Μήτρα" εμπορίου, τέχνης, πολιτικών και πολιτιστικών, δωρητών, και ευεργετών η οικογένεια Λαμπρόπουλου, πρόσφερε ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ, όχι μόνο στην τοπική κοινωνία, αλλά ΣΕ ΟΛΟ τον Ελληνισμό !

Για την συρραφή των στοιχείων και για τον σχολιασμό (με καφέ απόχρωσης γραμματοσειρά), 

Γιώργος Θ. Κανελλάκης

 Εκπτώσεις στον "Λαμπρόπουλο" 
Το 1898 ο Ξενοφών Λαμπρόπουλος αφήνει την πολυμελή οικογένειά του στην Κοντοβάζαινα -στην ορεινή Αρκαδία- και κατεβαίνει στην Αθήνα για να βρει την τύχη του. Προκειμένου να μπορέσει να επιβιώσει κάνει τον πλανόδιο πωλητή στο κέντρο της μικρής τότε Αθήνας. Με ένα μικρό καρότσι ανεβοκατεβαίνει την οδό Αιόλου. Ο Ξενοφών Λαμπρόπουλος γίνεται γρήγορα γνωστός και συμπαθής στους Αθηναίους. Η εργατικότητα

του τον κάνει να δημιουργήσει μικρό κομπόδεμα και έτσι να ιδρύσει την πρώτη του, στεγασμένη αυτή τη φορά, επιχείρηση. Το 1901 βρίσκει ένα μικρό κατάστημα στα Χαυτεία στην διασταύρωση της Αιόλου με την Σταδίου. Το κατάστημα Λαμπρόπουλου πουλάει όλα τα ανδρικά είδη και νεωτερισμούς της εποχής. Η επιχείρηση πάει γρήγορα καλά και πλέον τα επιπλέον εργατικά χέρια είναι αναγκαία για το μαγαζί. Τότε τα τέσσερα από τα επτά αδέλφια τού έρχονται και αυτά στην πρωτεύουσα και μπαίνουν στην επιχείρηση που πλέον καλείται «Αφοι Λαμπρόπουλοι». Το κατάστημα πιάνει το σφυγμό της εποχής τού κερδίζοντας διαρκώς την αγορά της Αθήνας. Οι καλές δουλείες του δίνουν την ευκαιρία να επεκτείνεται και να μεγαλώνει
την εμπορική του δύναμη. Το 1927 το κατάστημα «Αφοι Λαμπρόπουλοι» γίνεται ανώνυμη εταιρεία αν και η εισαγωγή του στο Χρηματιστήριο θα γίνει μετά από 40 χρόνια.

Ο πόλεμος και η κατοχή δεν το καθηλώνουν. Σε διαφημίσεις του 1950 εμφανίζεται έτοιμο να κερδίσει την εμπιστοσύνη του καταναλωτή και να προσφέρει όλα αυτά που μέχρι τότε είχε στερήσει ο πόλεμος. Η δεκαετία του `60 - `70 χαρακτηρίζονται οι πιο αναπτυξιακές για τον «Λαμπρόπουλο». Η γωνία της Αιόλου με την Λυκούργου και την Σταδίου ταυτίζεται με το κατάστημα. Γίνεται τόπος συνάντησης («στου Λαμπρόπουλου»), αλλά και ορόσημο για την έναρξη των Χριστουγέννων, των αποκριών και των εκπτώσεων! Δεν ήταν λίγοι οι Αθηναίοι που για πολλά χρόνια κατέβαιναν απλά για να θαυμάσουν τις βιτρίνες του Λαμπρόπουλου, να δουν τις τιμές και κυρίως «όλα τα νέα ευρωπαϊκά μοντέλα».

Το κατάστημα του Λαμπρόπουλου (μαζί φυσικά με το Μινιόν και την Αθηναία) είχε κατορθώσει να φέρνει κάθε νέο για την ευρωπαϊκή αγορά στην Ελλάδα. Ακριβά υφάσματα, σύνολα από ξένους σχεδιαστές και κάθε τι που χαρακτηρίζονταν ποιοτικά αναβαθμισμένο για την εποχή του κλείστηκε στο σλόγκαν του καταστήματος «Διαλέγουμε πριν από εσάς για εσάς». Για πρώτη φορά το 1991 εισάγει την λογική του shops in a shop στην Ελληνική αγορά. Όταν η έννοια του πολυκαταστήματος ήταν ακόμα σε πρώιμο στάδιο. Στα τέλη του `90 η ιστορική επιχείρηση «Αφοι Λαμπρόπουλοι» περνάει στον Όμιλο Παπαέλληνα. Στα σχέδια περιλαμβάνεται και η ανακαίνιση του πολυκαταστήματος. Το 2001 η γωνία της Αιόλου υποδέχεται με αέρα νέας εποχής το Notos Galleries Λαμπρόπουλος. (σ.σ. εδώ η πράξη της επιτροπής ανταγωνισμού) Οι επιχειρηματικές διαφωνίες οδηγούν την οικογένεια Λαμπρόπουλου να αποχωρήσει τελικά από το σχήμα. Κάτι που πλέον έχει αποτυπωθεί στο όνομα του καταστήματος. Αν και σήμερα η γωνία της Αιόλου στα Χαυτεία είναι με άλλο εμπορικό όνομα (Notos Galleries), ωστόσο το κατάστημα «Αφοι Λαμπρόπουλοι» έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εμπορική ιστορία της Αθήνας. Είναι συνδεδεμένο με την πορεία της ανάπτυξης και της πτώσης της αγοράς γύρω από την Ομόνοια, αλλά και με πολλές αναμνήσεις για τους μεγαλύτερους σε ηλικία.

ΠΗΓΗ

Πρόσθετα

Αξίζει να προστεθεί και να τονισθεί πως ενόσω η επιχείρηση απαρτιζόταν από τα αδέλφια Λαμπρόπουλου -που σταδιακά εισήλθαν στην επιχείρηση και ήσαν ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ κάτοχοι πενιχρών κεφαλαίων-, στο σύνολό τους ήσαν ΟΛΟΙ χωρίς ουσιαστική επαγγελματική εμπειρία και μόρφωση, ενώ, το εμπορικό τους δαιμόνιο και το πάθος τους ήταν οι παράμετροι που τους μετέτρεψαν σε τιτάνες του εμπορίου και σημείο αναφοράς στην Αθήνα (κάνοντας δεδομένο το "ραντεβού στον Λαμπρόπουλο" στα χείλη όσων ήθελαν από διαφορετικά σημεία της πόλης να συναντηθούν).

«Το κέρδος εν τη καταναλώσει» και «Τιμαί Ορισμέναι» είναι μερικά από τα εμβλήματα της νέας -του τότε- εταιρείας, που καθίσταται σταθερή εμπορική αξία στο κέντρο της Αθήνας. Το γεγονός αυτό αποτελεί και την αφορμή για την ίδρυση του καταστήματος στη συμβολή των οδών Αιόλου και Σοφοκλέους, που για την εποχή θεωρήθηκε επαγγελματικός άθλος, ενώ στα 1979, οι Αφοι Λαμπρόπουλοι ανοίγουν νέο κατάστημα στον Πειραιά. 

Είχαν μείνει όμως μόνο στο αυτού καθ΄  εαυτού εμπόριο ; Όχι καθώς μια ακόμη από τις μεγάλες τους πρωτοποριακές επιτυχίες ήταν και η δημιουργία δισκογραφικής εταιρείας "Columbia - Αφοί Λαμπρόπουλοι". Και αυτό το έκαναν προπολεμικά, δηλαδή σε μια περίοδο όπου η κατήφεια, ο πεσιμισμός και η ταλαιπωρία κυριαρχούσαν στον κόσμο. Όχι όμως στους Λαμπροπουλαίους ! Εταιρεία που πωλήθηκε το 1969 στην ΕΜΙ.

Εδώ παρατίθεται άλλη μια έντονη αναφορά για την οικογένεια Λαμπρόπουλου :

1927, πρώτος σταθμός 
 Απόδειξη της (σ.σ. κατοπινής) εμπορικής ευμάρειας της οικογένειας Λαμπρόπουλου αποτελεί το γεγονός ότι το 1927 η ομόρρυθμος εταιρεία μετατρέπεται σε ανώνυμη εταιρεία. Μια εταιρεία καθαρά οικογενειακή, η οποία περνάει την πρώτη κρίση της την περίοδο του εμφυλίου πολέμου, όταν το κατάστημα και οι αποθήκες λεηλατούνται. Δεν άργησε όμως να ανασυγκροτηθεί, βοηθούμενη από τη βιομηχανία της εποχής.
Το 1967 η εταιρεία, από τις πρώτες επιχειρήσεις του εμπορικού κλάδου, εισάγεται στο Χρηματιστήριο. 

Εν τω μεταξύ η εταιρεία, πριν ακόμη από τον πόλεμο, κατόρθωσε να δημιουργήσει ένα ακόμη πολυκατάστημα στη Θεσσαλονίκη, ενώ στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ανοίγει άλλα δύο καταστήματα στο κέντρο της Αθήνας και στις αρχές της δεκαετίας του 1970 δημιουργείται το κατάστημα του Πειραιά.
Την ίδια περίοδο η διοίκηση της εταιρείας περνάει στα χέρια της δεύτερης γενιάς. Και το «τιμόνι» αναλαμβάνουν οι Π. Ξ. Λαμπρόπουλος και Π. Β. Λαμπρόπουλος, αφού διαθέτουν και οι δύο ποσοστό μετοχών που πλησιάζει το 50%. Στα τέλη όμως του 1980 το ελληνικό εμπόριο αλλάζει. Η εταιρεία Αφοί Λαμπρόπουλοι ΑΒΕΕ νιώθει ήδη τους κλυδωνισμούς των αλλαγών. Η πορεία της είναι πολύ κακή. 
ΠΗΓΗ

Δεν είναι λίγες οι αναφορές ανθρώπων που έζησαν ή και που εργάστηκαν στις τάξεις της Αφοί Λαμπρόπουλοι Α.Ε." όπως η κατωτέρω :

"Mεγαλώνοντας (όχι πολύ)  έπρεπε να εργαστώ και ένας γείτονας που είχε άκρες στον Λαμπρόπουλο με πήγε για δουλειά.

Μικροκαμωμένος και με αποδεκτή μούρη  όπως έλεγαν... ο υπεύθυνος του κατ/τος μου βρήκε αμέσως θέση...

Συνοδός καμπίνας..... "1ος όροφος παιδικά...2ος γυναικεία..." και πήγαινε λέγοντας .
Ενδιάμεσα ψέκασμα την καμπίνα με άνθη λεμονιάς...."

ΠΗΓΗ

Επιστρέφοντας στο θέμα της Columbia και ειδικότερα για την περίοδο όπου ηγέτης της ήταν ο Τάκης Λάμπρόπουλος, κατατίθεται η εξής μαρτυρία που περιγράφει ξεκάθαρα το πόσες μέρες δόξας που διατηρούνται μέχρι και σήμερα κατεγράφησαν στην Ελληνική δισκογραφία: 

Columbia - Αφοί Λαμπρόπουλοι

1962 Θεμέλιος λίθος των νέων studios της Columbia.
Τάκης Λαμπρόπουλος, Μίνως Μάτσας, Γιάννης Παπαϊωάννου,  κ.α.

" Ο Τάκης Β.(Βασιλείου) Λαμπρόπουλος είναι αποδεδειγμένα το λαμπρό μυαλό της δισκογραφίας. Παραλαμβάνει την εταιρία το 1958, όταν η μεγάλη γενιά των Λαμπροπουλαίων, του πατέρα του και των θείων του, παραδίδουν τη σκυτάλη των επιχειρήσεών τους, ΑΒΕΕ Αφοι Λαμπρόπουλοι, στα παιδιά τους (που όλα τα ξαδέλφια τα λένε Τάκη !!! και τον ένα Χρήστο).  Ο Τάκης Β. αναλαμβάνει τη φωνογραφική επιχείρηση Columbia, 28 ετών, διαδεχόμενος τον θείο του Θεμιστοκλή Λαμπρόπουλο και τον φωτισμένο Νίκανδρο Μηλιόπουλο, τον παραγωγό όλων των θρυλικών "ιερών τεράτων" της περιόδου '30-'60.  

Έχει όραμα για την "αναβάθμισή" της και την "επανάσταση" στην ελληνική δισκογραφία. Μαζεύει κοντά του όλους τους ποιητές, τους νέους μουσικούς (Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Ξαρχάκο κ.α), όρισε το Μανώλη Χιώτη συντονιστή και διευθυντή των ηχογραφήσεων, ανακαλύπτει νέες φωνές (Μοσχολιού, Αγγελόπουλο, Διονυσίου, Λύδια, Φαραντούρη, Ξυλούρη....). Βάζει στη δισκογραφία ηθοποιούς (Βουγιουκλάκη, Λαμπέτη, Χορν, Μελίνα. Εβγαλε τον "Καραγκιόζη" σε δίσκους (με τον Σπαθάρη, που "σκίσανε" σε πωλήσεις). Καθιέρωσε τις πρώτες λαϊκές συναυλίες (ΚΕΝΤΡΙΚΟΝ). Άλλαξε την αισθητική των εξωφύλλων δίσκων καθιερώνοντας το εικαστικό εξώφυλλο, με έργα μεγάλων ζωγράφων (Τσαρούχη, Μόραλη, Εγγονόπουλο, Μποστ, Αργυράκη...). Καθιέρωσε-επέβαλε τα ημίωρα των δισκογραφικών εταιριών στο ραδιόφωνο (έβαλε για σήμα της Columbia το ταξίμι της "Συννεφιασμένης Κυριακής" του Τσιτσάνη). Ηχογράφησε θεατρικές παραστάσεις. Επέβαλε τη σειρά ΠΡΩΤΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ σε όλους τους συνθέτες (διαφυλάσσοντας το κύρος και το μεγαλείο των πρώτων εκτελέσεων). Επαναφέρει στο προσκήνιο το "ρεμπέτικο" τραγούδι (με τους Μπιθικώτση, Π. Πάνου, Γαβαλά, Λύδια...).   

Ο Τάκης Β. Λαμπρόπουλος όλα εκείνα τα χρόνια, ήταν ο αφανής εμπνευστής και σκηνοθέτης όλης της χρυσής εποχής του γνήσιου και καλού τραγουδιού της ελληνικής δισκογραφίας. Οι αντίπαλες εταιρίες αυτόν συναγωνίζονταν! Χάραξε νέους δρόμους στη βιομηχανία δίσκου.  Ο Λαμπρόπουλος, αν πάντα χαμηλών τόνων, λέγεται πως ποτέ δεν φώναξε (!), ήταν σκληρός επιχειρηματίας, όσο και εμπνευσμένος. Γνήσιος, σεμνός, γοητευτικός. Ενας αριστοκράτης που αγαπούσε με πάθος το λαϊκό τραγούδι (μόνιμος θαμώνας στα μαγαζιά των καλλιτεχνών του, παλιών και νέων).  Ο αναμορφωτής του ελληνικού τραγουδιού. Ο δημιουργός του μοναδικού θρυλικού κεφαλαίου στον πολιτισμό της σύγχρονης Ελλάδας, της Columbia.  Τον ευχαριστούμε ! 
(Τα στοιχεία που παραθέτω, είναι από το βιβλίο-λεύκωμα: ΤΑΚΗΣ ΠΑΝΑΝΙΔΗΣ "ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΦΩΤΟΜΑΡΤΥΡΑΣ", ΤΑ ΘΡΥΛΙΚΑ ΤΟΥ '60-'65 (Το ελληνικό τραγούδι μέσα από 500 μοναδικές φωτογραφίες με τα ιστορικά τους). Εκδόσεις ΝΤΕΦΙ, 2004)

ΠΗΓΗ

Ερχόμενοι στο "σήμερα" και στο πρόσφατο παρελθόν κατατίθενται τα εξής :

Ο Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος, του Χρήστου και της Ευαγγελίας γεννήθηκε το 1962 στην Αθήνα. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Pennsylvania στις Η.Π.Α. και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ) στο ΜΙΤ στη Βοστόνη. Εργάστηκε για ενάμιση χρόνο στο ναυτιλιακό τμήμα (shipping) της τράπεζας Citybank στη Νέα Υόρκη και στη συνέχεια εργάστηκε στον ίδιο κλάδο της Citybank στην Ελλάδα. Το 1991, που εξαγοράζεται η εταιρεία ΑΦΟΙ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΙ από τον πατέρα και το θείο του, παραιτήθηκε από τη δουλειά του και δραστηριοποιήθηκε αποκλειστικά στην οικογενειακή επιχείρηση. Ανέλαβε το οικονομικό και διοικητικό κομμάτι και προχώρησε αρκετά πράγματα, φτάνοντας την εταιρεία σε ένα σημείο κερδοφορίας, που να μπορεί να πουληθεί με τις καλύτερες κερδοφόρες προϋποθέσεις. Το 2004 αποφασίζει να δραστηριοποιηθεί μέσα από νέο κύκλο εργασιών, ανοίγοντας μαζί με άλλους Έλληνες επιχειρηματίες του χώρου της ένδυσης τα ΑΤΤΙΚΑ ΠΟΛΥΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ Α.Ε., στο κέντρο της Αθήνας.

Οι ρίζες της οικογένειας προέρχονται από την Αρκαδία. Ο παππούς και συνονόματος του βιογραφούμενου, Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος, γεννήθηκε στην Κοντοβάζαινα Αρκαδίας και είχε έξι αδέλφια, τον Ξενοφώντα, το Βασίλη, το Δημήτρη, το Θεμιστοκλή, το Θοδωράκη και την Ελένη. Η Ελένη είναι η μητέρα του πρώην υπουργού Γιάννη Βαρβιτσιώτη.

Ο Θεμιστοκλής και ο Δημήτρης έχουν δημιουργήσει δυο ιδρύματα: το Ίδρυμα Θεμιστοκλή Λαμπρόπουλου και το Ίδρυμα Δημήτρη & Λευκής Λαμπροπούλου, τα οποία διαθέτουν τα έσοδά τους στον Αντικαρκινικό έρανο, στον Ερυθρό Σταυρό, στο Γηροκομείο κι ένα κομμάτι σε υπαλλήλους της εταιρείας ΑΦΟΙ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΙ, η οποία τώρα έχει μετονομαστεί σε ΝΟΤΟS GALLERIES.

Η εταιρεία ΑΦΟΙ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΙ έχει συμπληρώσει 110 χρόνια ζωής στο χώρο και είχε ιδρυθεί από τα παραπάνω αδέλφια.  Η αρχή έγινε όταν ήλθαν στην Αθήνα τα τρία πρώτα αδέλφια, ο Κωνσταντίνος, ο Ξενοφών και ο Βασίλης και εμπορεύονταν διάφορα είδη σε καροτσάκια.

Αγόρασαν στην αρχή ένα μικρό μαγαζί και αργότερα ένα μεγαλύτερο. Συνεχώς προόδευαν και σταδιακά δημιούργησαν το μεγάλο κατάστημα ΑΦΟΙ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΙ στην Ομόνοια και λίγο αργότερα στη Θεσσαλονίκη και στον Πειραιά.

Παράλληλα, είχαν ιδρύσει εργοστάσιο παραγωγής ρούχων στην Αθήνα. Επίσης, είχαν αναλάβει κι ένα μέρος στην παραγωγή της οδοντόκρεμας KOLYNOS, καθώς και στις κρέμες και στους αφρούς ξυρίσματος.

Επίσης είχαν αναπτύξει μεγάλη δραστηριότητα σε καλλυντικά και κολόνιες, όπως η 4711, ενώ αντιπροσώπευαν και τηλεοράσεις, ψυγεία, στερεοφωνικά και ηλεκτρικά είδη, βαλίτσες Samsonite και πολλά άλλα είδη.

Η επιχείρηση πέρασε στη δεύτερη γενιά της οικογένειας και στη συνέχεια έφτασε στην τρίτη γενιά, όπου ουσιαστικά βασικός μέτοχος ήταν ο Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος (βιογραφούμενος).

Το 2000 η εταιρεία πούλησε τα ποσοστά της και μετονομάστηκε σε NOTOS GALLERIES.

Ο παππούς Κωνσταντίνος παντρεύτηκε την Ανθούλα Τσουκαλά κι απέκτησαν δύο παιδιά, το Χρήστο και τον Τάκη. Ήταν άνθρωπος ιδιαίτερα δραστήριος και δημιουργικός. Διακρινόταν για την καλοσύνη, την ευγένεια και τη ζωντάνια του. Ήταν συμπονετικός, όχι μόνο με το οικογενειακό του περιβάλλον, αλλά και με τους ανθρώπους που συνεργαζόταν, κυρίως με τους υπαλλήλους του, τους οποίους προστάτευε και βοηθούσε προσωπικά, καθώς και ο ίδιος γνώριζε πολύ καλά από δύσκολες καταστάσεις. Έφυγε σε ηλικία 70 ετών.

Η σύζυγός του, Ανθούλα Τσουκαλά, γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας και είχε ακόμη τέσσερα αδέλφια: την Τούλα, το Βασίλη, τον Κώστα και την Εριέτα Τσουκαλά, η οποία είναι σύζυγος του Γιάννη Λάτση.

Η οικογένεια Τσουκαλά ήταν από τις πιο εύπορες οικογένειες του Πύργου. Η Ανθούλα είναι σήμερα 94 ετών. Πρόκειται για μια γυναίκα πειθαρχημένη και αυστηρή, ακόμα και με τον εαυτό της.  Επίσης είναι πολύ έξυπνη, με μεγάλη ψυχική και πνευματική καλλιέργεια και μόρφωση.

Ο Χρήστος Λαμπρόπουλος, πατέρας του Κωνσταντίνου, γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα. Παρακολούθησε το σχολείο στη Λεόντειο και στη συνέχεια σπούδασε στην Ανωτάτη Εμπορική. Αποφοιτώντας από το πανεπιστήμιο, δραστηριοποιήθηκε ενεργά στο χώρο του εμπορίου μέσα από τις επιχειρήσεις της οικογένειας μαζί με τον αδελφό του και τα δυο ξαδέλφια του.

Επί της εποχής του δραστηριοποιήθηκαν στις διάφορες αντιπροσωπείες που προαναφέρθηκαν. Αντιμετωπίζοντας στην πορεία κάποια προβλήματα λόγω οικογενειακών διαφωνιών στη διοίκηση της εταιρείας, το 1991 εξαγοράζεται η εταιρεία από το Χρήστο και τον αδελφό του Τάκη και τότε ακριβώς μπαίνει στην εταιρεία και ο Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος. Τότε η εταιρεία ανακάμπτει και γνωρίζει ανοδική πορεία και εξέλιξη.

Ο Χρήστος παντρεύτηκε την Ευαγγελία Πάστρα κι απέκτησαν δύο παιδιά, τον Κωνσταντίνο και τη Χριστίνα. Ως άνθρωπος ήταν πολύ δραστήριος, αισιόδοξος και οραματιστής. Διακρινόταν για την ευγένεια και την καλοσύνη του και ειδικά απέναντι στους υπαλλήλους του.

Το όραμά του και οι ιδέες του, που ήταν αρκετά προχωρημένες για την εποχή του, πραγματοποιήθηκαν κυρίως μετά την εξαγορά της εταιρείας το 1991 και την έκαναν μια από τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις στο χώρο.

Οι σχέσεις του με τα παιδιά του στηρίζονταν σε δημοκρατικές βάσεις. Τα άφηνε να έχουν τις δικές του επιλογές, με τις οποίες συμφωνούσε κι ο ίδιος, γιατί και τα δυο παιδιά του κινούνταν πάντα σε λογικά πλαίσια. Έφυγε από τη ζωή το 1993 σε ηλικία 67 ετών.

Η σύντροφος της ζωής του, Ευαγγελία Πάστρα, γεννήθηκε το 1937 στην Καλαμάτα. Είχε ολοκληρώσει το Γυμνάσιο και για αρκετά χρόνια εργάστηκε στο Γ.Ε.Ν. στο γραφείο του Ναυάρχου. Μετά το γάμο της αφοσιώθηκε στην οικογένεια και στα παιδιά της, τα οποία φρόντιζε με ιδιαίτερη αγάπη και στοργή. Είναι άτομο δραστήριο και κινητικό. Βοήθησε για αρκετό διάστημα το σύζυγό της το 1991 που αγόρασαν την εταιρεία και κατά καιρούς, πολλές φορές που χρειάστηκε να είναι παρούσα, το έκανε με πολλή χαρά βοηθώντας και η ίδια στην επιχείρηση.Είναι ιδιαίτερα κοινωνική και αγαπητή στον περίγυρό της.

Ως μητέρα υπήρξε ιδιαίτερα τρυφερή, αλλά και αυστηρή όσον αφορά την ανατροφή των παιδιών της. Φρόντισε να τους μεταδώσει θεμελιώδεις αρχές και αξίες που τα βοήθησαν πολύ στη μετέπειτα ζωή τους.

Ο Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος γεννήθηκε το 1962 στην Αθήνα και αποφοίτησε από το Κολέγιο Αθηνών. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Pennsylvania στις Η.Π.Α. και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ) στο ΜΙΤ στη Βοστόνη.

Εργάστηκε για ενάμιση χρόνο στο ναυτιλιακό τμήμα (shipping) της τράπεζας Citybank στη Νέα Υόρκη και στη συνέχεια εργάστηκε στον ίδιο κλάδο της Citybank στην Ελλάδα.

Το 1991, που εξαγοράζεται η εταιρεία ΑΦΟΙ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΙ από τον πατέρα και το θείο του, παραιτήθηκε από τη δουλειά του και δραστηριοποιήθηκε αποκλειστικά στην οικογενειακή επιχείρηση. Ανέλαβε το οικονομικό και διοικητικό κομμάτι και προχώρησε αρκετά πράγματα, φτάνοντας την εταιρεία σ’ ένα σημείο κερδοφορίας, που να μπορεί να πουληθεί με τις καλύτερες κερδοφόρες προϋποθέσεις.

Το 2004 αποφασίζει να δραστηριοποιηθεί μέσα από νέο κύκλο εργασιών, ανοίγοντας μαζί με άλλους Έλληνες επιχειρηματίες του χώρου της ένδυσης τα ΑΤΤΙΚΑ ΠΟΛΥΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ Α.Ε., στο κέντρο της Αθήνας. Βασικός στόχος είναι η τελειοποίηση των καταστημάτων και η εξέλιξή τους, αλλά και το να αποτελούν πρότυπο σε όλη την Ελλάδα.

ΠΗΓΗ

Στην Φωτογραφεία η πρόσφατη δωρεά παιδικής χαράς του Λαμπροπούλειου Ιδρύματος στο χωριό μας

 Εδώ κάποια διαφημιστικά της εταιρείας Αφοί Λαμπρόπουλοι που μας φέρνουν πολλά χρόνια πίσω αναπολώντας ήθη και έθιμα που χάθηκαν στο παρελθόν, αλλά οφείλουμε να κτίσουμε ΞΑΝΑ πάνω σε αυτά το μέλλον.