... Εκεί πλάι στην εκκλησιά της Αγίας Βαρβάρας συνάντησα τον Δημήτρη Αργυρόπουλο. Τον "μπάρμπα Μήτσο" όπως τον ήξεραν όλοι, που στο κατώι του είχε μια ντουζίνα φρεσκογεννημένα αρνάκια της μικρής του στάνης.
Ο μπάρμπα Μήτσος ήταν "σώγαμπρος" από του Δάρα που για ένα φεγγάρι είχε υπηρετήσει στην χωροφυλακή. Μετά όμως από ένα ατύχημα που είχε με το υπηρεσιακό του όπλο, αποχώρησε από το Σώμα κι έγινε τσαγκάρης στην Κοντοβάζαινα αφού τον πάντρεψαν με την κυρά Ελένη Κανελλάκη που έκανε δουλειές στο σπίτι της τραγουδώντας σαν αηδόνι.
Πήρε και προίκα για τον γάμο ο μπάρμπα Μήτσος από τους μπαρμπάδες της κυρά 'Λένης ένα χωραφάκι σχεδόν 2 στρέμματα μ' ένα σπιτάκι μέσα του 40 τετραγωνικά μέτρα που είχε τάβλες για πάτωμα. Ταβάνι δεν είχε κάτω από την πέτρινη στέγη του.
Του Μήτσου όμως και της Ελένης τους αρκούσε με το παραπάνω "για σπιτώσουν τη φτώχεια τους" όπως λέγαν.
«Από τον Πύργο αγοράζω πέλμα τρακτερωτής ρόδας αυτοκινήτων που το κόβω για σόλα παπουτσιού. Μαζί αγοράζω
Ο μπάρμπα Μήτσος το "εργαστήρι" του το είχε εμπρός στην μπαλκονόπορτά του. Δεν είχε πάγκο δεν είχε φωτιστικά. Γενικότερα δεν είχε περιττά πράματα. Του αρκούσε ένα μικρό αμόνι πάνω στο οποίο "σφυρηλατούσε" τη σόλα με το τσαγκάρικο σφυράκι του, αφού είχε βάλει ψαρόκολλα ανάμεσα στο δέρμα του παπουτσιού και στη νέα σόλα.
Αναγκαίο εργαλείο του -όπως έλεγε ο μπάρμπα Μήτσος- ήταν και το κατοχικό λαμπάτο ραδιόφωνο του που ολημερίς έπαιζε τραγούδια. Δημοτικά κατά προτίμηση.
 |
| Δημήτρης & Ελένη Αργυροπούλου |
Με την τέχνη του τσαγκάρη και με τη μικρή του στάνη, το σπιτικό περνούσε τη ζωή του ανάμεσα σε ....
Λαογραφικό τμήμα απ' ότι ψήνεται ...